Hayallerin Adamı Şiiri - Toprak Altınova

Nerde kendinde olmayan,
Bir güzellikle karşılaşşa,
Boynu bükülür, dalar hayallere.
Hayallerdir yaşamak nedeni;
Bazen bir yıl, bazen bir hafta...
Kurcalar kafasını,
Hayallerin bozuk makinası.
Sevimlidir bazen,
Hüzünlüdür genelde.
Ne zaman kendine birini görse,
Alkı karışır, yine dalar hayallere.
Sevmez gerçekleri,
Sükutu engin gecelerde,
Yalnız başınadır.
Kimse bilmez halini,
Yalnızlığını, öfkesini.
Çile değirmeninin,
Mahsulüdür o.
Gelince hakikat aniden karşısına,
Sessiz sessiz ağlar,
Bir köşe başında.
Hatalı hisseder kendini,
Kızar tüm acımasız hayallere.
İşte o vakit gelmiştir sonu,
Kıyametler koparır aniden,
Zelzeleler, fırtınalar, seller,
Dostudur onun,
Bir ıslığıyla yetişirler yanına.
Sıkıldığı da olur yazmaktan,
İğrenir kalemden.kağıttan.
Bütün bunlara rağmen,
Anlayamazsınız onu,
Gidemezsiniz yanına.
Bir yazgı vardır bilir misimiz?
Elbet çıkar karşınıza,
Zelzeleleri, fırtınaları ve selleriyle,
Hiç vazgeçemediği hayalleriyle,
Hayallerin adamı