Hayallerimle Yaşarım Şiiri - Umut Ayebe 2

Cebime sakladım hayallerimi
Avucumda tutuyorum sessizce
Çıkaramıyorum cebimden ellerimi
Kaybetmekten korkuyorum çekince

Kapattım kepenklerimi güneşe
Karanlığa gömdüm umutlarımı
Kararttım gözlerimi keşmekeşe
Yalnızlığa boyadım duvarlarımı

Sebebi de kalmadı nefes almamın
Biyolojik bir reaksiyon sadece
Gereği de kalmadı duygulanmamın
Şiir yazmak için bir aksiyon sadece

Kelimelerim erirken satırlarda
Umutsuz şiirler katili oldu
Mürekkebim silinirken sayfalarda
Odamın loş ışığı kandili oldu

Bir kelebek olsaydım gönlümde
Kelepçe vururdum kanatlarıma
Katlanmayayım bir günlük ömrümde
Bari şu dünyanın alçaklıklarına

Avutsa da bugünüm ve yarınım
Acılı mazime bakıp iç çekerim
Pınar olup çağlasa göz yaşlarım
Yine de hayallerimle gülerim

Kapattığımda göz kapaklarımı
Hislerimle karanlığa akarım
Kaybetsem de tüm ışıklarımı
Yine de hayallerimle bakarım

Kaybettiklerim bir dağ oldu ama
Umudum hayattaki tek başarım
Tüm uzuvlarım bulansa da kana
Yine de hayallerimle yaşarım