Hayallerimiz vardı hatırlıyor musun?
Küçük bir evimiz, iki tane de çocuğumuz
Güzel bakışların vardı ya gönlümü çalan
Öyle gülüşlerin vardı ki, sevmiyorum desem yalan
Karar vermiştik seninle ya, gitmeye buradan
El ele tutuşup, bu şehri seninle birlikte yakmaya
Hep ikimiz olacaktık hayatımızda ve hep beraber
Asla aksini düşünmeyecek ve bizi kimse ağlatamayacaktı
Şimdi tek başına büyüyor umutlarım bak
Ah zavallı kalbim, hep seni beklemekte
Bilmiyor ki, o gitti ve gidenler de gelmez
Bilmiyor ki sevginin değerini, kıymetini bilmez
Bir fırtınaydın sen, telafisi olmayan hata yaptın
Beni ağlattın sen, seni seven erkeğini kaybettin
Şimdi söyle bana, gerçekten mutlu musun ellerde
Tamam, kabul sevmedin ama haberini bileyim
Mutlusun biliyorum ama ben mutsuzum
Yüzün bir başkasıyla gülüyor ama ben gülemiyorum
Belki çoktan evlenmişsindir ve iki de çocuğun vardır
Gittiğine değdi mi söyle, yıktığımız hayaller garip halde
Kayıt Tarihi : 9.10.2018 12:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!