Toz pembe hayallerimiz var dı seninle
Bir sahilde avuçlarıma ellerini alıp
Şiirler okumamı isterdin benden
Sevdalıları kıskandıracak kadar duygulu olsun derdin
Oysa şimdi sen yoksun yanımda
Sensiz bu hayat öyle boş
Öyle anlamsız ki yaşamak...
Ne denizleri seyretmenin özlemi kaldı
Nede şiir yazıp okumanın tadı
Hatırladıkça seni acılar doluyor yüreğime
Gözlerin gözlerimden geçip gidiyor
Yakıp bir sigara dalıyorum hayaline
Ben sigaramı hayalinse beni içiyor..
Ölmek bile senden ayrılmak kadar acı değilmiş
Ben sensizlikler içinde her gün gidiyorum ölüme
Kes artık umudu benden kes
Bende yaşamak bitmiş
Şu şarkılar yok mu kurşun gibi saplanıyorlar yüreğime
Gel kurtar beni ne olursun gel kurtar
Sokaklardan ayaklarımı topla
Gözlerimi al köşe başlarından
Çıldırmak üzereyim gel de beni yeniden hayata bağla.....
1995 / Çanakkale
Kayıt Tarihi : 1.10.2005 22:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)