Ey İstanbul,
Kalabalıklarında sevinip,
Kimsesizliğinde kaybolduğum tek şehir……….
Hayatımdan hiç izler taşımayan,
Üzerinde hiç yürümediğim,
Gözyaşlarımla ıslatmadığım kaldırımlarının
Kokusu sızlatıyor burnumun direğini………
Gün batımlarında sahilerinde olamamak,
Bir sevgiliden,candan ayrılır gibi
İçimi acıtan,
Kalp çarpıntılarımı artıran,
Akşam kızıllıklarında hiç seninle kalamamak……..
Ey sevgili İstanbul,
Ağlatma beni………..
Hiç görmediğin,hayal bir insana
Aşık olmak gibi seni,sensiz yaşamak……..
O incecik boynundaki
Gerdanlığında bir taş bile olamamak………
Bir damla yaş olup gökyüzünde,
Mavi sularında kaybolamamak……..
Ey İstanbul,
Gönlümün yegane şehri,
Ne olur ağlatma beni…………….
18.03.06
Pınar KoçKayıt Tarihi : 29.3.2006 09:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler şiir sesin hep çağlasın sevgiyle başarılar
İstabul kan ağlıyorken kaç acı kaç sancı büyütürken
bazen ağlamak iyidir ağlamaya değerse ağla gitsin
tarihine, yok olan yeşilliğine, boynuna ağır gelen
gerdanlıklarına ağlıyor.
Güzel bir İstanbul şiiriydi.Tebrikler
Sevgilerimle.
ve diğerleri...
onca şehir ;
sığındığımız barınakların ev sahibi.
binlercesi , milyonlarcasıyla paylaştığımız sokaklar , caddeler , kaldırımlar.
binlercesi , milyonlarcasının farkında olmadığımız , farkımızda olmayanlar....
yaşanan mekana değer ve anlam katan nedir acaba ??
evet, doğru ; sevenler - sevilenlerin varlığı....
Mavi sularında kaybolamamak……..
Ey İstanbul,
Gönlümün yegane şehri,
Ne olur ağlatma beni…………….
İstanbul ve gözyaşı...Ağlamamak elde değil pınar hanım...İstediğiniz kadar tutun kendinizi ama inanın ki bu İstanbul ergeç ağlatacaktır sizide...şiiriniz bu isyanı yaşattı bana...ne kadar direndiysemde olmadı işte...dilerim İstanbula dayanacak gücü yüreğinizde bulursunuz...
TÜM YORUMLAR (9)