sen, kendi hayatının endişesiyle
yorgun düşen kadın
etrafa ışık saçan neşesiyle
beni hüzne boğan gülümsemesiyle
hiç yok mu insafın
o taş kalbinin içerisinde
hayallerimin çok çok ötesinde beliren
yüzün, gözün, saçların
yastığın her köşesinde kokusu olan
ve şimdi yabancı kadın
yürüyorum sahilde
seni ilk gördüğüm o yolda
gidiyorum, sen bilme
kurtuluyorsun sonunda
biliyorum, kalbinde
benden başka bir adamla
seviyorum, sen sevme
avunurum ben bu masalla
Kayıt Tarihi : 3.11.2022 11:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!