Hayallerimin celladı. Şiiri - Metin Bayram

Oysa denizin son vedası gibiydi
 yok oluşum. sadece cellatlar farklıydı birinin kalemi kırık diğerinin sözde kalemi adildi
ve en ağırıda cennet kapısında
dikili olan isminin timsali olan ağaçta
asılarak vermekmiş  son nefesi .
oysa böyle olsun istememiştim tek dileğim suçsuz olduğumu ispat edip sonsuza dek o güzel gözlerinin derinliklerinde müebbet yemekti ve ekmek kokan ellerinle doyurmak
aç olan kursağımı yalansız dolansız saf ve masumane bir aşk ile.
şimdi kanayan hüzünlerim ve çıldırasıya kendini paralayan gözyaşlarımın seline teslim ediyorum cesedimi belki birgün haliçin derinlerinde bir balığın hücrelerinde gellirim sofrana yada bir boğaz turu esnasında ölümün karanlık silüetinde gösterir dalgalar sana olan aşkımın suretini ve en kuytu girdaplara çeker senide yakarışlarım ve uykusuz geçirdiğim her gecenin hesabını sorar senden binlerce idam edilmiş aşk mahkumunun çaresiz çığlıklarında.