Hayallerim vardı benim…
Çok büyük değil…
Olmaz İmkansız hayaller değildi…
Ama çaldılar Hayallerimi…
Küçücükdü hayallerim…
Sadece sadece mutlu olmaktı…
Kardeşimle parkta oynamak…
Annem ile el ele tutuşmak,
Babamdan çikolata istemekti…
Hayallerimi çaldılar Anne
Çaldılar Hayallerimi Anneciğim
Şimdi el ele tutuşamıyoruz..
Sizi bir ses aldı benden….
Bir ses büyük bir ses…
Babamdan ne bir çikolata isteyebiliyorum…
Ne de kardeşimle oynayabiliyorum
Ağlıyorum Anne…
Sessiz ıssız köşelerde Ağlıyorum…
Korkuyorum Anne…
Hayallerimi çaldılar Anne…
Masumdum…Masumduk…
Üşüyorum Anne sesler bitmiyor…
Korkuyorum Anneciğim…
Ve artık çocuk olamıyorum…
Nimet Tuba ÖzKayıt Tarihi : 21.7.2015 13:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!