Hayallerimden Gittin.. Şiiri - Nazende Kaya

bir bayram günü gelsem sana,bayramım olur mu dersin o gün.
limon kolonyasına saklanmış anılar,
sızım sızım akmaz mı yüreğime,gözyaşlarım gibi...
özlemime hangi çığlık yetişir,
seni benden,seni yüreğimden hangi ayrılık alır,
sığar mı anlamı ölümüne.
yokluğuna alışmak kolay,ya da kolay olan zor aslında.
çelişkilere boğulsam ne fayda,
isyanı yasak etmiş tanrı.
verdiği emirden sual sorulmaz.
neden'lere boğunulmaz.
sorsam ne fayda..
hangi cevap doldurur içimdeki boşluğunu,
hangi ipe sapa gelmez cümle unutturur yokluğunu...
sen benim tanıdığım ilk adam,
belki beni çok seven,
üç beş cep harçlığına sevindiğim,
kollarına sarılınca güvendiğimdin.
iki hecelik adında bir ömür yaşadığımdın.
gözlerimiz son kez buluşmasa da,
sararmış ellerini son kez öpemesem de,
en çok da hastane koridorunda gördüğümde seni,
asıl ben ölsem de,kavgalarımızda,kızdığımızda,ya da en güzel anlarımızda,
biliyor musun bilmem ama seni seviyorum.
çok özledim hem de çok.
ceketini astığın vestiyer,kültablan,uzandığın kanepe,yattığn yatak her şey özlemiş seni..
yokluğun artık acıtmıyor sanıyordum,
alıştım diyordum.yanılmışım,hasret hayallerle dile geliyormuş meğer.
hayallerimden gittin..
bende hala aynı esmer,gülen adam.babam!