Ne deliliğim kaldı,
Ne günahkârlığım.
Bilmiyorlar ki ben aşığım!
Hiç bir güzelliğin sonu yokmuş,
Hâyallerimde sen varken…
Kuru bir dalda asılı,
Sararmış bir yaprak gibiyim.
Bir yel gibi esmeni bekliyorum,
Önüne düşmek için.
Tabi, şayet lütfedersen güzelim! ? ...
Fırtınalar koparıyoruz,
Yıldızları indiriyoruz,
Ruhun derinliklerinde bir salıncaktayız,
Birbirimizi tamamlıyoruz,
Dudağın dudağımdayken…
Öylesine benimsin ki;
Seni unutmam imkânsız,
Senden ayrılmam zulüm.
Şurda ölüm neyin nesi be?
Ayrılık denen zalim varken...
13.09.2009/ ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 13.9.2009 21:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!