Hayallerimde bir zeytin dalı!

Heyhât, kemiklerim buz mu tutuyor! ?
Kanım mı çekiliyor damarlarımdan...?

Geçmek kolaydır ışıklı sokaklardan,
Geçmeliydim oysa, karanlık aynalardan...

Bir mâbed kurup dağda
Yıkacaktım Kisra'nın saraylarını yeniden
Ellerimde büyütüp tomurcukları
Dünyaya salacaktım tozunu...,

LAKİN;

Nadasta bu alem,
Bir el bekliyor bencileyin...

Geldim, yüreğimde binlerce ümit,

Gökyüzü habersiz nurumdan amma
Toprak haberdârdır yaptıklarıma

Müjdeci kelâmım sevdirdi beni,
Aslan cesareti; kabul ettirdi..

Avuçlamak hüznü kimsesiz caddelerde,
Basamamak üzerine zavallı kaldırımların.
Onlar ki sahibi bulunan garib
SULTAN-us ŞûARA' dır sahibi de..

Kan görüyorum ayalarda,
Parmaklarda kin görüyorum! !

Duyup âyinleri kiliselerden,
Mescidi kurmaya yöneliyorum.

Bu dünya sahipsiz değil; Amenna!
Lakin göstermeye yetecek gücüm;
Kimsenin başıboş olmadığını..

Ümitliyiim kendimden çünkü,
Bir güvercin kondu omzuma geçen

Baktı,
Güldüm hüznünü taşıyarak içimde
Güvercinsiz kalmış omuzların..

Kararım karar! incir ağacı dikilmeden
Ocaklara, köklerini sulayacağım
Bütün ZEYTİN AĞAÇLARININ...