Gökyüzünden bir yıldız kayıyor..Önce ışıktan bir yol çiziyor,yüreğime mavi,beyaz gibi umut renklerini taşıyor… Sonra yok oluyor parıltısı ardından bakakalıyorum…Umut tükeniyor,hayaller yok oluyor..Bir ben kalıyorum,bir de yalnızlık…Tüm iyi duygular terk ediyor beni,gülüşün terk ediyor,sevgin terk ediyor..Hüzün kalıyor bende,bir de bayram sabahının kimsesiz çocuklara öksüzlüğü hatırlatışı gibi kekremsi bir yalnızlık kuruluyor yüreğimin karanlık kuytularına…Güneş ne zaman doğacak,ne zaman bitecek bu acılar…
Güç arıyorum her geçen saniyede,biraz sabır,biraz umut,biraz mutluluk..Herşeyden biraz istiyorum sadece öldürmeyecek kadar yemek misali,ölmeyecek kadar yaşamak istiyorum..Yanımda kimse olmasa bile hatırladıkça aydınlığı yüreğime taşıyacak hayallerim olsun istiyorum..Varlığıyla hayat bulduklarımın eksikleri kapansın istiyorum…
Bir ülke istiyorum örneğin,güneşi batmayan bir ülke..Irmakları olsun; kenarlarında faili meçhul cinayet kurbanlarının bulunmadığı,sularına kanın karışmadığı ırmakları..Dağları olsun,serin yaylarları ana kucaklarını sıcacık yuvalarını rahat yataklarını bırakıp özgürlükleri için gencecik delikanlıların,gelinlik çağındaki kızların sığınmadığı dağları olsun..Gökleri olsun; masmavi tertemiz..Sadece kuşların uçtuğu,bulutların huzurla oynaştığı gökleri olsun..Analar,eşler,evlatları olsun..Dillerinde ağıtlar değil mutluluk stranları hayat bulsun…Yasları değil bayramları anlatsın dengbejleri..Yiğitleri öldürülmesin mesela,yada ölüm çalacaksa kapılarını yiğitliklerine yakışır bir şekilde çalsın ölüm kapılarını..Öyle bir ülkem olsun ki bir uçtan bir uca mutluluk rüzgarları savursun umutları..Her yerde huzur olsun,barış olsun..Öyle bir ülkem olsun ki hiç kevokasipi’si olmasın..Barış hakim olsun heryerde ve barışı temsil eden hiçbir varlığa ihtiyaç duyulmasın..Simgesi olmasın hiçbir şeyin..Herşeyin kendisini yaşasın insanlar…Savaşmadan kavuşsun insanlar özlemini çektikleri özgürlüklerine…Anadiliyle anlatsın herkes kendini..Kültürlerini yasaklar olmaksızın yaşatsın herkes..”Artık yeter” desin insanlar fakat bu sefer olmaz bukadar güzellik,bukadar özgürlük olmaz anlamına gelsin bu “artık yeter” sloganı..Lafta kalmasın kardeşlikler ve dostluklar..Her insan insan olmakta ısrarcı olsun düşmanlık yapmakta değil…
Bir ülke istiyorum düşlerimin ütopik olarak adlandırılmadığı..
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Denemeniz gayet güzel.
Severek ve tadına vararak okudum.Bence sık sık bu tarz yazmanızda yarar görüyorum.
Tam Puanımla kutluyor bu güzel yazınızı Ant. Listeme alıyorum.
Sevgiyle ve aşağıdaki şiirimle sizi sayfaıma davet ediyorum.
Kıl Çadır mı, Saray mı?
'Kıl çadırda senle, mutluyum' derken,
Sarayı başıma, yıkıp da gittin...
Sevdayı zamana, katık ederken,
Kovana zehiri, katıp da gittin...
Gittin gitmesine, bırak kalbimi,
Dileğim yürekten, ve de samimi,
El ağzıyla bile, sorma halimi,
Bükülmez belimi, büküp de gittin...
Para-pul, şöhretim, olmaz olaydı,
Bomboştu yüreğim, öyle kalaydı,
Aşksız bir dünyada, kalmak kolaydı,
Sevdamı yabana, atıp da gittin...
Duydum pişmanmışsın, ne fayda eder,
Kalp gözün kapalı, eller mi yeder,
Yiyip bitirse de, beni bu keder,
Kedere kederler, katıp da gittin...
Ela gözlerinden, yaşlar akarmış,
Bana ettiklerin, seni yakarmış,
Bir evin, araban, bir hanın varmış,
Sırça sarayları, yıkıp da gittin...
Nafi doğru söyler, sevgisiz saray,
Kıl çadırdan beter, vay güzelim, vay,
Boşa geçer sene, boşa geçer ay,
Mutlu bir dünyayı, yakıp da gittin...
Nafi Çelik
kaleminize ve yüreğinize sağlık...SAYGILARIMLA...Fırat Sırtlan
Dilinize saglık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta