Hayallerim Ölüyor Şiiri - Necati Şimşek

Baştanbaşa benliğim gördüğüme aykırı,
Bülbül diye duyduğum beynimi tırmalıyor..
Gündüzüm gecelere, gece bana aykırı,
Sevgimle büyüttüğüm hayallerim ölüyor..

Beynimin değişmeyen yerindeki sancılar,
Neşeler yitik yolcu, kederleri hancılar,
Aynalarda akseden çilekeş yabancılar,
Dertlerden dirilttiğim ümitlerim ölüyor..

Başladığım noktada görünür yolun sonu,
El attığım her işte, bürünür yok’un tonu,
Dostlar çarığı çalsa, yürünür, başka konu,
Dostluktan beslediğim çiçeklerim ölüyor..

Zor olanı taşıdım kolay seçerken gönlüm,
Yazda kışı yaşadım, kışa giderken ömrüm,
Kaç kumayı boşadım taşa geçerken emrim,
Gönülden yaşattığım dileklerim ölüyor..

Sonuçlar bozar mı hiç başlangıcın başını,
Kaldırır mı sebepler sonuçların suçunu,
Temel diye koyduğum sabırların taşını,
Özümden çatlattığım sebeplerim ölüyor..

Titredikçe bedenim küser evvel, atiyle
Eksildikçe gidenim yazar anı vaktiyle
Toprağın gel sesine kayda geçen zaptıyla
Ölürken yaşattığım yarınlarım ölüyor..

Bakmayın yazdığıma, kan ağlıyor içim, kan!
Her satırda ömür var, dile gelse bulur can..
Parmaklarda mecal yok, içerdendir yazılan,
Gözümden akıttığım pınarlarım ölüyor..

01.10.2009
Necati ŞİMŞEK
Ankara