İdrak ile pençeleşen nefsim,
Tefekkürle inleyen kalbim,
Veciz sözlere hasret dilim,
Vicdanımın dar sokaklarındayım...
Kalbe açılan karanlık dehlizler,
Başı boş dolaşan perişan hücreler,
Diz boyunu aşan cürümler,
Gönlümün derinliklerine indim...
Ben ne kadar boşa kürek çekmişim,
Gülistana giderken dikenli yola girmişim,
Heyhat! Kendimi kaptan zannetmişim,
Şaştım kaldım kendi kendime...
Günahına ağlayan göz yaşları,
İçini döken ak satırları,
Hizmete koşan dinç ayakları,
Şimdi yeniden karar kıldım...
(Nisan 1991-Erzurum)
Kayıt Tarihi : 3.9.2004 00:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!