Madem ki bırakacaktın ellerimi
Neden tuttun
Derinlere düşerken beni
Sessizliğe büründün bir anda
Suskunlukta kanadı içim
Acımasızca çekip gittin
Işık olmuştun
Karanlık yaşantıma
Bir nebze de olsa
Huzur gelmişti
Varlığınla iç dünyama
Serapmış meğer gördüklerim
Hayâllerim hep kördüğüm
Bu kıçı kırık bomboş dünyada
Ne sen kalacaksın
Ne de ben
Bir gün
Ansızın gelecek ölüm
Nefeslerimiz tükenecek
Ardı arkası kesilmeyen
Hüzünlerimiz bitecek.
"Halide Köksal, 25 Temmuz 2018
Halide KöksalKayıt Tarihi : 9.9.2018 17:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!