karşımda
duran hayallere kavuşamadım
eyleme geçemedim ki
yorulan ben
her yakınlaştığımda
daha başlamadan
tersyüz olan HAYALLERİM
Bencil kişiliği
hayata kurulan yaraların içinde
akşamın saf olmayan tadında
çöplere dökülen
benliğimdeki mutluluklar
anılarım dolu iken
kimseye yaranamadım
yorulan ben
her yakınlaştığımda
daha başlamadan
tersyüz olan HAYATIM
Çürümüş bri yaşam tortusu
ortalıkta sevgi duran herşey
beyinleri ellerinde pislikleriyle
kazdıkları kuyularda
düşenleride gördüm
için için gülenler
bir bakışla
hayatını zindan edenleri de
sevdayı bulanları da gördüm
tohumları
çürümüş erdemleriyle
yürüyen bir leş gibi
yorulan ben
her yakınlaştığımda
daha başlamadan
tersyüz olan MUTLULUĞUM...
Kayıt Tarihi : 4.8.2018 12:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!