Hayallerim, devlerim ve ben..

Hayalimdeki devler hep büyürken küçüldüler..

Zaman içinde anlamsızca katledilen anılar,
Hayallerin içinde bir bir küçüldüler.

İçimdeki dev, büyüttüğüm sevgimdi,
Yaşam yolunda ilerlerken, sevgi yolunda kopan yapraklardı hayallerim..

Arsız anılarım olmadı hiç,
Her yaprak çiçek açarken dalından düştü anlamlıca..

Zamanı gelince saatler gibi, her dünde kaybolan anlar..
Ve sevgi yerini başka bir sevgiye bırakmadan,

Adını anısını alıp gitti yerli yerince..
Kimi sevinçleriyle, kimi hüzünleriyle,

Hayallerimdeki devler, mum ışıklarındaki akisleriyle..