Hayallerim'den çık Şiiri - Mazlum Barniç

Yine bir tuhaflık çöktü üstüme, gecenin karanlığı ile. Hüzünüm, öfkeme bir de hayaller eşlik ediyor yanlızlığıma. Kendimle konuşur, kendime kızarım haykırmak istiyorum. Avaz, avaz bağırmak sesimin kısılıncaya kadar, hep yazmak, yazıp sonra silmek istiyorum. Bütün yaşanmışlıkları, hiç birşeyin olmamışçasına unutmak. Gecenin karanlığını aydınlatmak istiyorum, resimlerin bir, bir yakarak aklımla közlemek istiyorum bu ateşi senin unutabilimek, neler feda etmezdim ki adını hatırlamamak için, yapamıyorum işte hiç kolay olmuyor. Göz yaşımda bile sen varsın süzlüp dökülüyorsun avuçlarıma gelme aklıma artık benin ututuğun gibi ben de unutmak istiyorum seni, çık aratık git hayallerim'den akmadan göz yaşalarım dan al git ben de neyin varsa...