Hayallerimi
Rüzgarın dağıttığı
Bu kentin sokaklarında topluyorum .
Kimisini bırakıyorum
Kimisini avuçlayıp
Ceplerime dolduruyorum
Gözlerine bakıp kala kalıyorum
Gözlerinde umudun rengi .
Gülümsüyorsun
Bir çocuğun çıkarsızca gülüşü gibi
Masumca
Gözlerindeki gülümsemeyi selamlıyorum
Gülümseyerek.
Ne seni unutmak için sevdim
Ne de gözlerini silebildim
Kavgalarım
Aşklarım
Terkedilişlerim
Bir film şeridi gibi
Geçiyor beynimin içinden
Yine yalnız kalan
Yetim bir çocuk gibi
Yarım kalmış bir şiir mısrası gibi.
Bir hiçim evrende
Yokum
Kimsesiz ,
Gözlerim buğulanıyor
Yağmur kuşları gözlerimde
Yaşlar damla damla
Süzülüyor kirpiklerimden
Usulca yanaklarımı çizerek
Bir nehir yatağı gibiyi
Aşarak dökülüyor
Göğsümün karanlığına .
Ve yine gözlerine bakıyorum
Gülümsüyorum
Hayallerimi
Dağılan rüzgarda bıraktım artık
Toplamıyorum
Avuçlayıp
Ceplerime de doldurmuyorum .
Belki günün birinde
Bir hayalim
Ayaklarına takılır
Alıp getirirsin bana .
Belki günün birinde
O kentin sokaklarında
Beraber toplarız o hayalleri .
eecstaticc . Açelya Şiir ,edebiyat sanat kitabında yayınlandı .
20.03.2022 tarihinde ki sayısında
Kayıt Tarihi : 2.9.2021 18:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!