Hayallerim, Ben ve Bozkurt Sokak!

Uzanıyor hayallerim sonsuza,
Aklımın başına geldiği seneler boyunca,
İlk istediğimdi benim oyuncak,
Uzaktan kumandalı araba...
Yıldız kayarken gözlerimden
Atatürk Park'ında,
Yine onu dilemiştim.
Oldu da; daha neyim olmadı ki?
Trenim, tabancam, vesaire...
Kendimi bulduğum Bozkurt Sokak'ta,
En büyük yarenimdi caddeler.
Sevgilimdi;
Sarı sokak lambalarının vurduğu asfalt yollar,
Ve gece karanlğında hayallerim.
Unutamadığımdı ilkokul çağım
İlk aşkım, yaramazlıklarım, ve 'YILDIZLI' pekiyim!
Bahçede annemle, babamla çektirdiğim fotoğrafım.
Ben Bozkurt Sokak'tım.
Bozkurt Sokak'sa ben!
Komşularımız vardı, arkadaşlıklarım,
Yaşanılan anılarım ve;
Birde güzel evim vardı,
Bahçesinde sayısız meyve ağacı olan,
Ve birde hayallerim olan işte,
Kimsenin bilmediği hayaller,
Ve sevgiler...
Belki gerçek olurlar;
Ufkum açıksa ve alnım ak!
Bide sevdiğim şey,
Hayallerim, ben ve Bozkurt Sokak...