Vardı vaktiyle benimde düşlerim
Düştükçe modum hep yazmayı denedim
Anlatamadım derdimi mısralara
Yine de yazmaktan vazgeçemedim
Yoktur hülyamda bir ev bir araba
Ben kendi ütopyamda mutlu olmayı dilerim
Tanrım senin yarattığın dünyada
Kula kulluk etmeyeceğim
Yazmayı denedim denedim işte
Atamazdım sürekli derdimi içime
Bunalıma girdim sanırdım her seferinde
Meğersem yoğrulmuşum hayat merhalesinde
Şimdi anlıyorum hayatın anlamını
Sindiriyorum her gün insanların yargılarını
Onlar ne derseler desinler ben yazmaya çalışıyorum
Kayıt Tarihi : 20.11.2023 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!