Ben çocuk olduğum zaman
Gökyüzü ile gülüşmeyi severdim
Rüzgarlı havalarda
Hiç uçurtmam olmadı ki
Kuşlarla yarışamadık engin maviliklerde
Onun için hep yalnız kalırdık
Sonunda
Ben boynumu bükerdim
O yüzünü dökerdi
Hep geldiğim yollara bakardım
Kırılan hayallerimi aradım
Tozun toprağın içinde.
Kimbilir belki
Papatya oldu Gelincik oldu
Belki de
Devedikeni oldu
Hayallerim
Yol kenarlarında
0310/2019 - İ.ANİK
İsmet AnikKayıt Tarihi : 16.10.2023 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!