Hâyâllerim Şiiri - Kadir Ünlü

Eritmişim;
Boş odada boşa yanan mum gibi.
Yormuşum boşa pırlanta gibi kalbimi hayırsız aşklara...
Oysa,
Şah damarım kadar yakınmış aşk...
Çağlıyor,Çoban Çeşmesi gibi duygularım.
Artık vazgeçilmez tek aşkım,
Su gibi temiz hâyâllerim.

Yazmışım,uykusuz ve nemli gözlerle,
Gecenin koynunda.
İstiridyenin içindeki inci misali,saf ve temiz şiirlerimi.
Saman alevi duygulara,yalancı şuh bakışlara.
Vazgeçtim,vazgeçtim artık,
Yorgun kalbimin aşkını hak etmeyen,
Aşkı gönlümde emanet iken,
Elleri ve gözleri başkasını,
Canı gitmek için bahane arayan,
kalpsizlere aşık olmaktan...
Şiirler yazıp,güfteler dizmekten,
Vazgeçtim.
Dururken yanı başımda,
Toprak gibi sadık,
Bahar bahçesinin çiçekleri gibi güzel,
Su gibi temiz hâyâllerim.
Vazgeçtim,vazgeçtim,
kalp taşıyan kalpsizlere;
Hatta,mahşere göçmüşe bile methiyeler dizmekten.
Artık vazgeçilmez tek aşkım,
Su gibi temiz hâyâllerim.