Saat bilmem kaçı gösteriyordu.
Pijamalarını, gömleğini valizine koydu.
Aşkını koydu.
Hediye ettiği kitabı ve içindeki kurumuş çiçeği,
Nefesini koydu içine çekip de bırakmadığı.
Aslını koydu valize, sahtesini çıkardı attı.
Anılarını, düşlerini, düşüşlerini, yükselişlerini koydu.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta