Hayallerdeki sırlarım..

Dünya dönüyor yavaş yavaş..
Durmaz yerinde koca yaşlanmış yeryüzü..
Mısralarıma da sığdıramam gerçek yüzünü..
Kimi gün böyle kimi gün öyle..
Kimi gün ise izler yukardan..
İzler ama kırıntılarınıda bırakır insanda..
Belki bir yaz akşamı uçsuz bucaksız sahilde.
Belki ise bir kış günü donmuş buz kalıplarının arasında..

Bir insan düşünün..
Birde kalp..
Yorulmuş iki tabaka bu yaşlı yeryüzünün üstünde..
Yolculukları uçsuz bucaksız..
Sevgi,saygı onlar için önemli olan tek şeydir.
Kalptir tabiki bunu düşünen..
Birde insan vardır işin uçunda kalbini yoran..
Sevmemesi için elinden geleni yapan..
Bunu ben yaptım..
Ama zamanında şimdi ise sevgi araıyorum kendime hani nerede?
Dayanacak gücüm kalmadı ki..
Çıkıp karşına seviyorum seni diyesim var ama oLmuyor..
Diyemiyorum niye merak ediyorum..

Korktuğum bir gerçek..
Hiçbirşey'den korkmaz dediğin insan karşında duruyor..
Eli kolu bağlı yalvarıyor sana..
Ne olur bir kere aç ellerimide yaklaşayım sana..
İzin verir misin bana?
Bunu yapabilmem için?
Bu sorunun cevabını merak ediyorum açıkçası belki birşeyleri döndürür yeniden..
Duran dünyamı..
Duran yaşamımı..
Duran hayatımı..
Belki birşeyler hareketlenir yeniden..
Atmayan kalbim..
Nefes almayan ciğerlerim..

Bir kuş misali..
Küçüksün ama bir o kadarda tatlısın..
Elime almaya kalksam durmaz uçarsın..
Belki sadık olursun bana durursun yerinde..
Böyle olman temennim ama o fırsatı vermen içten bile değil..
Geçmiyecek elime biliyorum..
Ama geçeceği günü bekliyeceğim elbette..
Hayallerimde pekiştirdiğim bu aşkı bir gün olsun belki uygulayabileceğim..
Hayallerimde yaşadığım sırlarımı belki bir gün önüne sereceğim..
Kalbimin sahibi olmuşsun..
Belki öğrenirsin yakında..
Sır kalmaz durduğu durakta..
Otobüste değildir kalkmaz o duraktan o durağa..
Çünkü bu benim sırrımdır..

... Bu benim sırrımdır sevdiğim..
... Bu benim yaşamımdır..