Hayallerde Olmasa Şiiri - Muammer Gökçay

Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Mavi gökyüzündeki beyaz bulutlar ülkesinde
Nasıl uçabilirdi Akbaşlı beyaz güvercinin üstünde
Onun için iyi ki de hayaller var hülyalarımızı okşayan

Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Umut savaşından mağlup çıkmışsa hele
Gölgelendiği kanatlar koparılmışsa gövdesinden
Yeniden uçmayı nasıl düşünebilirdi hiç ümidi olmadan

Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Bazen küçük bir çocuğun kırmızı bisikletinde
Bazen de her şeyini kaybetmiş insanın yaşlı gözlerinde,
Nasıl görebilirdik atiye saçılmış tohumların yeşerdiğini

Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Soğuk ve ıssız zindan duvarlarının ardından,
İçinde ağlayan çocuğa nasıl sus diyebilirdi
Rüyalarındaki heyecana inanmadan

Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Hasretin yollarına çile taşları döşemeden
Yârin sinesinden uzakta onun serabına el sürmeden
Sevda vadisinde kalır mıydı hoş bir sada insan ömründen

Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
O bazen bir şehir bazense sonsuzluğa akan nehir
Hayalse adı konmamış, fethini bekleyen masal gibi bir şehir
Adı Kudüs olmuş, İstanbul olmuş ne farkı var,
ikisi de bir hayalin nüvesi

Hayallerde olmasa nasıl yaşardı insan
Hissedebilir miydi ruhunun karanlıklarında güneşi biran
Nice Hayatlar var hayaller içinde.
İlahi! Son hayali kurmadan bitmesin bu hikâye