Hayaller Ve Yaşayan Ölüler

Hayallerim var; Kırmızı, beyaz
Doğunun acılısı, batılı biraz
Renklerin utanmışlığında söz
Hayallerim var; Sağır, dilsiz, kör

Hayal buya; Kafama Göre, bir Tanrı
Yakmayan, yandırmayan
Anamdan daha merhametli
Amel defterini silmiş; Ne ateş, ne nar

Hak, hukuk,nizam; Yerli yerinde
Ne inciten var, ne incinen
Herkes; Aşkla bakıyor, birbirine
İşci, işinin patronu; Kendileri fabrikatör

İlkokuldan üniversite;Her gence
Aş, iş, eğitim, sağlık; Soysal güvence
Milli gelirden ‘pay’ almalı bence
Her ailenin bir evi olsa; Ne olur?

Gökyüzü, ebemkuşağı renginde
Bir yağmur sonrası, topraksı koku
Tüm ırkların kardeşliğinde, bir doku
Mecliste vekil ler değil ; Asıllar

Ah yar; Esmer, Sarışın, kumral
Birini seçsem; Huyu güzel
Güzelce bir araba, bahçeli bir ev
Ihlamur ağaçlarında salıncaklar

Fettan güzel salınırken; Kaş, göz etse
Göz göze değince, taş etse
Gönlü havalandırıp, kuş etse
Aşkın vuslatında gönül; Tarumar

Ölüler, hayal kurmaz derler
Dirilere ise; İzin,izin vermezler
Veresiye hayalden,peşin vergi alınmasın diye
Hayaller bayramında, paslıdır prangalar

Yarsuad;‘ Sus’ bir şey var bellerler
Hayalden sorgularlar; Seni eller
Oysa ,en güzel duadır; Hayaller
Ne bilsin hayali; Yaşayan ölüler var