Düşlerim vardı biliyormusun 
hep başkaları için düşlediğim 
Zaten hep başkaları için yaşadım
Ama beni hep üzenler 
hep o başkaları oldu 
Üzülmekte bir yere kadar ya 
kendim için bir üzülemedim 
başkalarına üzüldüğüm kadar
Dualarım bile başkaları için oldu
Sonu hep hüsranla bitti yazık 
kullanılan menfaati bitince 
yalnız kalan ben oldum
Ama yetti artık buraya kadarmış 
Kendim için yaşayamadım ama
Bu sefer kendim için öleceğim 
En azından başkaları İçin 
ölmek Yok 
üzülmek yok 
sevinmek Yok 
Sadece bir defa
kendim için öleceğim
Ta ki 
dualar kabul olana kadar.......
Kayıt Tarihi : 24.5.2022 01:01:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!