Merhaba dost!
dolunayın muhteşem güzelliği,
Hafif esintilerle oynaşan suların üzerinde dans ederken yansımalar,
Doyumsuz bir hazla sahnenin seyrine dalar gözlerin.
Buruk yüreğin tarifsiz üşümeler içinde.
Ha varsın ha yoksun bulunduğun âlemde.
Bir başka dünyaya gittiğin anlardasın.
Belli ki yüreğin yanıyor,
Fırtınalar kopuyor saklı duygularında.
Cıvıl cıvıl sahillerden kaçarak buralara gelmiş,
Sığınmışsın yalnızlığın koynuna.
Ah be dostum!
Hani nerede canından çok sevdiğin yıllar yılı beklediğin,
Şiirler yazıp, şarkılarda aradığın sevgili?
Kalbin buruk,
gözlerin yorgun.
Sende biliyorsun ki beklemeler boşuna.
Ay ışığının su üzerindeki yansımalarını seyrederken,
Hayaller ve düşler arasında sıkışıp kalmışsın.
Geç kaldın be dostum,
Hem de çok geç.
Yalan aşkın zavallı bir kurbanısın.
Sığındığın bu yerde sözde balıktasın…
Kıytırık birkaç olta,
Cılız odun ateşi,
Eğreti çadır,
Demlenmiş bir çay,
Yüreğini yakan aşkı unutturmaya yetecek mi sanıyorsun?
Ah! Ah!
Dumanın kararttığı demlikten demli bir çay doldur,
beraber anılara bir yolculuk yapalım.
Aşkınla göz göze geldiğiniz anların sıcaklığını hatırla.
O an dünyanın en mutlu insanıydın belki de.
Heyecanın zirvesinde buram buram terlerken,
Mum gibi eriyordun farkında olmadan.
Hatırlıyor musun?
ona dokunduğun an bir korku sarmıştı yüreğini.
Ömür boyu sürecek bir aşkın kapısını aralamıştın,
Bilmediğin bir âlemin sırlarına varmıştın.
Ah be dostum!
Farkında değildin amma,
Ne yazık ki sen can özünden yanmıştın.
İşte;
Aşk diye buna derler azizim.
yaşayarak öğrendin.
Dokunmadan,
görmeden,
kokusunu almadan ölümüne sevmek,
Her güzellikte aşkı bulmak,
Issız yerlere kaçıp hayallere dalmak,
Ayın muhteşem güzelliğini kıskanarak ağlamak.
Neden?
Neden diye avaz avaz haykırmak…
Ah! Ah!
Neyine gerekti senin âşık olmak,
Ateşe attığın eğri odun gibi yontulmamış adamsın.
Sevmek kim,
sen kim?
Mecnun’u, Ferhat’ı bilmez misin?
Sevmenin bedelini böyle ağır ödersin ağır,
Kendini bulursun bu ıssız yerde.
Bak!
Yeni aşkın sana el sallıyor,
Zili çalıyor zili.
Haydi koş,
Hiç olmazsa onu yakala bari.
Seni böyle gördükçe yüreğim kanıyor,
İçim yanıyor dost içim yanıyor.
Mehmet Macit
20.09.2013
İzmir
Kayıt Tarihi : 4.10.2013 17:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!