Hayaller kurardık hani,
Köhne sokakların isli lambalarında.
Yarınlarımız güldürürdü bizi,
Dalıp giderdik atlı karınca heyecanıyla.
Baharın değerini ucuza biçerdik,
Yazardık, çizerdik…
Arsız çocuklar gibiydik,
Yarınlarımız gülerdi şu hâlimize.
“Hayal kurmak parayla mı?” derdin hep,
“Hayat bulmak şiirle,” derdim.
Turkuaz suların altın kumlarını anlatırdın,
Sarı ışık altında simsiyah gölgemize bakarken.
Buğday teninin yansıması bile siyahken
Yeşilden, maviden bahsederdin.
Ben, okyanusun ortasında
Hiçliğin soğukluğunu ensemde,
Sonsuzluğu gözlerimi devirdiğim yıldızlarda ararken…
Ve uyandım birden.
Tekrar, yeniden.
Yalnızlığım gülüyordu şu hâlime.
Kayıt Tarihi : 11.6.2025 02:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!