Gözlerim kan çanağı, kırmızıların en koyusu,
Gözlerim uykusuz kahpe gecelerde..
Düşüncelerim yoğunlaşıyor yalnızlıklarda,
Hangi duvarda görmeyeceğim hayalini diyerek,
Başım dönüyor, dönüyor hayallerinle...
Duvarlar üstüme yıkılıyor, tutamıyorum..
Kaçamıyorum, ayağıma taşlar bağlı..
Bu kadar güçsüz ve bir suçlu gibiyim sandalyede..
Yeter! gelmeyin üstüme...nefes alamıyorum...
Bir çıkış tanrım.. bir ışık..bir çare..
Umutlar paramparça...Kırdığım cam mı bilmiyorum..
Tükettiğim aşk mı? Yoksa cam kesikleri akan kan mı?
Neden bu kadar çok sevda, aşk...ve çaresizim..
Sevda fırtınalarında kaybolan bir yürek,
Bir gün durulunca sevgilerin..arayacaksın,
Arayacaksın umutların tükenene kadar..Bulunca,
Ve karşına çıkacak olan ben olmayacağım...
Senin bulduğun sadece hayalim olacak.....
Kayıt Tarihi : 9.12.2001 23:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!