Hayaller Şiiri - Müjde Işıklar

Hiç dinledin mi gecenin karanlığındaki sesimi.
Duydun mu hıçkırıklarımı,yalvarışlarımı
Çağresizlik buralar ben de dahil.
Her karış toprak gözyaşlarımla sulandı.
Ne yeşermek var ne bir tebessüm.
Nankör diyemem onlara belki ben suçluyum.
Ama sessiz kalmak,bile bile kadere razı gelmek suçsa,
Ben kör bir aşk kadar suçluyum.
Bu dünya bana sana anlamsız.
Kitli kapılar...
Ve diyemediğim içime haps ettiğim her kelime,
Ardı olmayan günü birlik yaşayan insanlar gibi.
Böyle tanımlıyorum onları.
Kahkahaların tatlı gülücüklerin anahtarı yok.
Yolsuz diyarların nefesi yok.
Karamsar gerçek diye sarıldığın dünya.
Ve sen sadece doğrular diye tutuşurken,
Doğrular bile yoktur aslında anlarsın
Doğru diye birşey yoktur.
Tek doğru sensindir bu yerde.
Anlayana kadar bırakmaz düşünceler kovalar
Ateş gibi yakar seni.
Teksin ve kendinde saklıdır tüm cevaplar.
Adres yoktur kapılar kapanır ardına.
Ve bir çığlık sesiyle uyanır düşlerin.
Sen bir beden,sokaklar ardına terk edilmiş.
Kolay değil yaşamak.
Helesi gerçekleşmeyen hayallerin varsa