Aslında kıyıda köşede tuttugum yazıları gün yüzüne çıkarıp şiire dönüştürmeyi beceremedim
ümitlerim hep olurdu kurdugum hayaller gerçekleşsin diye
Mesela yakalasıydım belinden seni tutsam ellerini
Saatlerce dans etseydık delice yagan yagmurun altında çıplak ayaklarımızın üstünde
Bir kerecik bile olsa tutabilseydim ellerini kalbindeki saklandıgın yerden seni tutup çıkarabilseydim
Bir kere de sen sıkı sarılsaydın ya benim gibi
Ah be kadın ne olurdu hayallerime ortak olsaydın böylesine üşümeseydim yoklugunda
Dagılmazdım ruhumun derinliklerinde çürümezdi bedenim bir gün gelecek diye bekleyişleriyle
Yıkılıp düşmezdim dizlerimin üstüne sürünerek gitmezdim ıssız sokaklarda
Senin için atan kalbimin bir yanı sızlıyor öbür yanına dünden kalma hüzünleri ekliyor yine gece
Sensiz ve sevgisiz kaldığım cümleleri kaleme alıp unutmak istedim vedasız çekip gitmelerini
Biliyormusun günün sonunda geceye usulca yaklaşırken gökyüzü sanki benimle aglıyor
Yağmur damlaları ile ortaya karışık şiirler dökülürken parmaklarımdan
Kapısı aralık kalan odada sırtıma vuran soğuk kış gecelerinde
Habersiz saklamıştım oysa seni koynumda
Sevişmelerin bile hayal kırıklığıyla son bulmuşluklarım var benim
Sevgiyi iki dudak arasına sıkıştırıp kolayca ayrılığa yol açanlara kağıttan gemiler yapıp kendi ellerimle süslemiştim hayallerimi belki sende seversin diye
Kapanmak bilmeyen bir yaradır oysa hayat
Beni tek ayak üstünde bırakan ey hayat ne yaman bir çelişkisin sen
Sonra soguk kış geceleri girdi aramıza
Fırtına kopuyordu pencerenin kenarındaki boşlukta ıslık çalıyordu rüzgar
Gökyüzünde sayısı üç beş tane olan beni asla yanlız bırakmayan o yıldızlar
Vazoda kurumuş güller yamalı düşlerimde solmuş çiçeklerin yaprakları duruyor hala
Hatırımda kalan yatagıma düşen ihanetin fısıltıları
Yaşadıklarımız gülün baharı aldatması gibiydi kısacık son buluşlar
Asice dudaklarına dokunan buse
Kirpiklerimizde binlerce yıllık gözyaşı
Yaşanan binlerce pişmanlık hep sorumlu arama çabası
Giderken ardımızda bırakacagımız milyonlarca cevapsız soru
Kıskançlıkların peşpeşe sıralandıgı bin bir sebepten ibaret yanlızlıklar
Söyleyemedigimiz hoşçakal cümlesinin ardına sıgınmaya çalışmak
Dudaklarımızda ihanetin yalanların dizi dizi sıralandıgı kelimeler
Canımız yansada söylenen yalanları dinlemenin ızdırabı
Ortalıkta çok sevdigini sanan ama sahte duygulara sahip milyonlarca insan toplulugu
Sakın kapatma gözlerini sende üşüme benim gibi
Bilirsin gözlerimizi kapatınca düşler üşür
Üşürde tekrar açınca bir daha kimse ısıtamaz hayallerimizi
BÜLENT CEYLAN
Kayıt Tarihi : 5.1.2024 00:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!