Bünlerde yorgun bir gemi gibiyim,
Olabildiğine yol almışım, alabildiğine mavide.
Gözyaşımın her damlasını okyanus bellemişim,
Mesken tutmuşum yalnızlığı boğulurken sularımda.
Her bir hayalimi ayrı yüzdürmüşüm sabahın ufkunda,
Güneşe doğru umutla...
Sonra birden gece olmuş; hayallerim hayal olmuş hayalimde.
İçimin ışıkları yanmış, söndüreceklerini bile bile.
Ulumuş gecenin karanlığında boynuma dolanan geçmişim
Bırakmışım hayallerimi o sonsuz mavilikte.
Yüzüme yorgun benliğim oturmuş,
Sayamamışım, kaç çentik atmış dünden bugüne.
Pahalı gerçekleri için ucuz hayallerimizi satmışlar,
Durulmuş dalgalı suları gözlerimin,
Belki de kurumuş pınarları bilemem.
Yeşermiyor artık yaprakları düşlerimin.
Kayıt Tarihi : 22.1.2018 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!