kalbin aynası gözlerdir mesela
ben her baktıgımda uçsuz bucaksız yollarında durmadan yol alıyorum
aşkından öpücük almak gibi adeta
ben her o öptügünde dünyanın en mutlusuyum biliyorum
kalbimin başrolü o her an sevdigim
ben en mutsuz oldugumda huzurla ona sarılıyorum
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta