Hayaller Şiiri - Nurettin Kargaoğlu

Hayaller kurardım küçükken
Masum,kirlenmemiş hayaller
Bazı geceler
Buğulu gözlerim şahit olurdu
Bazen ise yorganım,yastığım
Şahit bulamadığım zaman ise
Küçük parmağım kalem oluverirdi
Korktuğum gecenin bana armağanı
Buğulu cam,kağıt
Başlardım ardından
Hayallerimi tek tek buğulu camın
Göğsünün derinliklerine yazmaya
Büyünce fark ettim gerçeği
O küçük çocuğun hayallerinin
Yavaş yavaş silindiğini fark ettim
Var olduğunu sandığı şahitlerinin
Hükmünün bu dünyada var olmadığını fark ettim
Ben,o küçük çocuğun hayallerindeki
Dev olmadığımı,büyünce fark ettim