Hep ayrılığı yazdım, hep yokluğu
Bazen geceye aşık oldum, bazen güneşe
Bulutlarca yağmurlar damladı gözlerimden
Bazen, bazen dert anlattım seherde yellere.
Ne gören oldu beni, ne ben gördüm seveni
Yıldızlarca kurşunladılar, kurşunladılar
Büyülü kuş kanatlarıydı hayallerim
Bir kanat vuruşu uçurtmadılar.
Evlat gibi sevdim yalnızlığı
Adımlarım usanmadı yokluğu taşıdı omuzlar,
Çöllere yağmurdu beklediğim
Boşalamadı bir türlü bulutlar.
Yandıkça yandı gönlüm, kıvrandı
İsyan etti aynalar tek nefese,
Bebek tenine benzedi ellerim
Açılıp bekledi, belki gelir, tutar diye.
Bir türlü kavuşmazmış gülümseyişler
Ümidin ucunda tek yaprak gülmek
Bazen kurumak, bazen yaşarmak
Hayali yaşamakmış kader, hayalle ölmek
Şiirin Kayıt Tarihi 29.08.2007 00:04:00
Turgut UzduKayıt Tarihi : 2.9.2008 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!