Hayalkırıklığım Şiiri - Yavuz Erdin

Bardaktan boşanırcasına yağan o sağanakta
Hani seni tanıdığım O gün var ya
Zannettim ki yağmur gibi sende rahmet olacaksın dünyama
Yazık ki hayalkırıklığından başka birşey bırakmadın ardında

Bir ümit sarılmıştım sıcaklığına
Bir ümit tutunmuştum samimi ve içten oluşuna
Bir ümit kalbimi bıraktım ellerine ama
Yazık ki hayalkırıklığından başka birşey bırakmadın ardında

Boş beklentilere girdim hep sayende
Olmayacak bir gelecek düşledim ben seninle
Acı gerçekler ile sonunda yüzleştiğimde
Yazık ki hayalkırıklığından başka birşey bırakmadın ardında

Oysa herşey ne güzeldi en başta
Sımsıkı sarılır DURDURURDUK dünyayı o anda
Şimdi ben bedbaht, sen ise başka kollarda
Yazıkki hayalkırıklığından başka birşey bırakmadın ardında

Umarım boş ümitler vermezsin onada
Çünkü herkes ben gibi merhametli olmazda
Ters-yüz edilip bana haksızlık ettiğini anladığında
Artık ne hayalim kalacak ne de kırıklığı ortalarda

Ama bundan sonra kanmayacağım sen gibilere
Çünkü en şiddetli rüzgar vurdu yelkenlerime
Kırdım dümenimi beni ben gibi seveceklere
Ne bir hayalkırıklığı kalacak ne de bir çile.