Hayalinle Yürüyorum Şiiri - Durmuş Karab ...

Yürüyorum cadde boyu,
İnsanlar koşuşturuyor sağa sola,
Bir telaş içindeler kadınlı erkekli.
Herkesin belli ki bir amacı var,
Sebepsiz değil bu koşturmaca.

Caddeyi aydınlatan sokak lambaları,
Sevgilisine göz kırpar gibi,
Gökyüzünde süzülen ayın,
Farkında bile değil insanlar.

Hafif bir yağmur ıslatıyor,
Bulutların arasından rüzğarın savurduğu,
Islanmamak için sağa sola kuşuşan insanlar,
Bense senin hayalinle yürüyorum,
Sessiz ve sakin yürüyorum cadde boyu.

Karanlığın soğuğu çarpıyor suratıma,
Anılar siliniyor aniden hayalimden,
Trafiğin karmaşası ve korna sesleri,
Kulaklarını tırmalıyor insanın.

Yürüyorum cadde boyu sensiz,
Öyle dalmışım ki anılarıma,
Ben yürümüyorum insanlar geliyor,
Binalar gelir gibi üstüme.
Farkına bile varmıyor insan.

Gönlüm yorgun, ruhum yorgun,
Bütün bedenim yorgun.
Sevmek sevilmek yorğunluğu değil,
Sensizliğin verdiği ıstırap olsa gerek.

Yürüyorum sensiz ve yalnız,
Yağmurun ıslattığı rüzgarın savurduğu,
İnsanların koşuştuğu,
Ekzoz gazlarının boğduğu,
Kırık dökük kaldırımlarda.

Cadde boyu yürüyorum sensiz ve yalnız,
Unutamadığım anılarımla.