Hayalinle Ben Şiiri - Turgay Çobanoğlu

Ağlasam derdimi anlatamam gecelere
yalnızlıkta aradım tüm çarelerimi
bağrıma bastım kederleri sensiz günler de
inatla yüzüm gülmedi sıktım dişlerimi
yumruk yaptım sıktım ellerimi sensiz çileler de
oysa sen olsan diyordum bazen kendi kendime
sarhoş olsak ne güzel şarkılar söylerdik birbirimize
bazen de bozuk plak gibi tersten konuşsak seninle
sonra ben elini tutsam dansa kalkar mısın desem benimle
ne yaparsın işte hayal kuruyorum kendi kendime
ah şimdi diyorum bazen duvarların dili olsa da anlatsa
sana baktığım resim de duvarlar dile gelir hasretime
ve şimdi diyorum sen olsan yanı başım da
bir kelime dahi konuşmazdım gözlerin yeterdi anlatmaya
sana öyle hasretim ki; bir ömür yetmezdi seninle olmaya..
ah şimdi diyorum şu kapı açılsa da girsen içeriye
karşı karşıya gelsem diyorum hayalin de olsa
derdimi anlatırdım avunurdum işte ellerini tutmasam da
bir bakışın yeter derdim işte seni sensiz yaşamaya
oysa ben hayalini kurmak yeter diyordum seninle yaşlanmaya
dudağımı ıslatmadan da susardım seninle olsam da
matem tutarım hayalini kursam da böyle yaşamaya..