Hayalinle Avunurken Şiiri - Belgin Turan

Ne çok isterdim,
Arada bir aklıma gelmeni,
Yine arada bir seni özlemeyi,
Bazen canımın çekmesini,
Ve bazen içimin erimesini,
Sen böyle gönlüme kurmuşken mesken,
Gizli dehlizlerinde ben kaybolmuşken,
Ve bana benden daha yakın olmasaydın,
Bilmem olur muydu? Bir günüm aydın.
İçimi yaralayan bu sevdam yüz akım,
Hiçbir şey söyleme elem benim hakkım.
Bir yara bin yara olur, acı bir sözünde,
Ben küçültmem yaratığım devi gözümde,
Yaşasa da bu can bin bir hüzün özünde,
Ah! Ne olurdu? O sıcaklığın,
Bedenimi usulca eritmeseydi,
Hayatımı cömertçe verip ellerine,
Bir kapanmadığım kaldı dizlerine,
Sevgilim koy şimdi yerin diplerine,
Ara sıra anımsasaydım,
Sensiz her saliseyi saymasaydım,
Mutlu olur muydu? Ağlayan yüreğim,
Kalp de olur muydu? O zaman dileğim,
Ellerim boş, gönlüm boş, öyle bomboş,
Bilmem içmeden olur muydum? Bir hoş.
Belgin Turan 03.01.2006