Hüzün konar pencereme susmaz konuşur
Yüzünü benden saklar ay buluta dolaşır
Güneş birazdan gider karanlıklar dalaşır
İçimde bir sızı efkar dertlerimle buluşur
Beynimde binlerce elem keder karışır
Alır benliğimi benden çok uzaklara taşır
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
