Hayalinin Hükmetmediği Bir Yer VAR Mı?

Giderken herşeyi aldın mı yanına.
Yokmu unuttuğun hiçbir şey?

Vazoda sana enson aldığım güller,
Hediye aldığım kırmızı benekli kazak,
Beyaz bir sayfada sana aşkımı anlatan
Bir kaç dörtlük,
Yüreğimin senli solmuş penbe yanı,
Kırılmış kalbim ve bunlar kadar degersiz
Bir kaç şey daha.

Unuttun mu yoksa?
Yoksa unutmuş gibi mi yaptın!
Seni onlara baktıkça hatırlayayım diye mi?

Boşyere hatırlayayım diye bıraktığın onca şey.
Seni o birkaç parça şey hatırlatmayacak bana.
Seninle geçen o günler, onca ay,
Onca senede değil!

Bu zaman içinde yitirdiğim saçlarım;
Kalanlarınında beyazladığını.
Her aynaya baktığımda izlerini göreceğim.

O Cumhuriyet Meydanında bana salınarak gelişini,
Hani hergün bi ucunda beklediğim yer hani!
İşte oradan her geçişimde
Öyle hayal edeceğim Seni.
Nereye baksam hatırlayacağım yani.

Bu şehirdenmi gitmeli!

Giderdim!
Gökyüzünü hiç göremeyeceğimi bilsem.
Öyle bir yer varmı?
Güneş gibi hayalinin hükmetmediği bir yer.

Karanlık olsa farzedelim!
Öyle bir yer var, kara yazım gibi karanlık.
Karanlık tavanında yıldızları düşlerim!
Yine gökyüzüm olur benim.

Ben en çok karanlıkta yalnızlığımın farkına varırım.
Birde yalnızlığımın sebebinin.
Bak!
Götürmeyip geride bıraktıgın enkaz benim aslında.

Hurdacıya satayım desen,
Hurdacının hurdadan bile saymayacagı.
Ölmüş bir muhabbet kuşu gibi.
Yaşarken öptüğün, kokladığın, konuştuğun,
Öldüğünde de! ! ! ! ! !

Bir ÇÖPKONTEYNIRına Fırlatıp Attığın....

BENİM ESKİ AŞKIN........................................!

(02.07.2005 Florya /Karşıyaka)