Hayaline Susamak Şiiri - Yusuf Varol

Ötesin...
Hangi sözcüklere sığdırayım seni
Hangi harflerin kıvrımlarına bulaşarak kendi sessizliğini ve sensizliğini bitirebilirki bu senli dilim
Ne kadar konuşursam o kadar da kapatmak istiyorum dudaklarımı,
Kendimi duymak seni duymak değil ki...
Sözcüklerle başlayıp sözcüklerle bitmiyor hiçbirşey
sesimle doğup sesimle son bulmuyor uzaklığın yankısı
Sığamadın,
Seni
sesini
ve hayalini hiçbir sözcüğe sığdıramadım
yetmedi dilim,
yetmezdi kelimeler bilirdim.
Kuruyacağını bile bile parıldayan bir kırmızı ile sağdım sesimi ak kağıtlara
Yine de sığdıramadım seni o lal damlaya
Seni anlatamadım onlara
alamadılar seni satırları arasına
alamazlardı bilirdim
zira sen öte’ydin
şiirden bile.
Aslında ben hiç konuşmadım ve hiç yazmadım da
susu’yorum halen
hiçbirşey ifade edemeyen yansımasız cümleler kuruyorum
sözcükler sarfediyorum dilsizliğimle ıssızlığa
ıssızlıklara,
sana
üşüyen parmaklarım kapalı dudaklarım seni susuyorlar
sesini ve sevgini
bir de ben susuyorum seni
yazmadan ve konuşmadan susamak istiyorum sana
o hüzünlü gözlerine
esriten gülüşlerine
yalnız’ca ve sadece susamak.