Yazdığım şiirlerdi beni ayakta tutan
Adını koyamadığım o yükü hunharca eline alan,
Gökyüzü bile artık durgun ve anlamsız geliyorken,
Bilmekti yaşadığımı ve yaşattığımı yazarak.
İnsanın derdi ten olmuş, para olmuş,
Oysa bende bir dert vardı ki yanan;
Kor kalbime estikçe meltem, alevlenirdi tekrar tekrar.
Ağlardım işte böyle gecelerde,
Mecalim kalmayıncaya kadar.
Lakin ağlayamadım o gece, gözyaşı değildi akan,
Kalbimden dökülen inkisârı hayal.
Pişmanlıklar duyardım işte böyle gecelerde,
Düşünüp kendimi harap edinceye kadar.
Lakin düşünemedim o gece, sorunlar değildi aklımda,
Gözlerimden yiten onca sükûnet ve çaba.
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 07:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değersiz uğraşlarla yolunu kaybetmiş maneviyat
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!