Hayalin ve Sen Şiiri - Fevzi Közen

Dün gece yıldızları seyrederken
Hayalin geldi
Usulca oturdu yanıbaşıma;
Selam bile vermeden
Benimle beraber
Bir yıldızları birde ışıklar altında kalmış İstanbul'u izledi
Hayalin bile olsa karşımdaki
Korkuyordum
Bakmaya yüzüne
Başladı soru sormaya;
Neden,nasıl,niçin le başlayan
Sonra
Cevaplarını beklemeden
Kayboldu ansızın
Beni bir yıldızları,birde ışıklar altında kalmış
İstanbul'u izlerken
Bıraktı yanlız başıma...

Söylemekten korkuyordum sana
Bu yolda beraber yürüyelim demeye
Biliyordum seninle beraberken
Zaman çabuk geçecek
Yollar hemen bitecek
Yanlız yürüdüm bu yollarda
Yıldızların altında
Hayalin gelmedi;
Yollar bitmedi
artık hayalini istemiyorum karşımda
Seni istiyorum
Gelmeyeceğini bile bile....Arsızca...

Dün gece yıldızları seyrederken
Kendimden geçmişim
Düşümde gördüm seni
Gülümsüyordun
Gözlerimin içine bakarak
Yanağıma vuran
Bir yağmur tanesiyle uyandım
Ne karşımda sen vardın,
Ne de gökyüzünde yıldızlar
Kalakalmıştım öylece
Bir ben,
Bir de karşımda;
Işıklar altında kalmış
Bir İstanbul
Bulutlar bile ağlıyordu
Yanlızlığıma...
Cesaretim yok biliyorum
Sana dön demeye
Gel bu yolda beraber yürüyelim diye
Nasılsa seninleyken
Zaman çabuk geçecek,
Yollar hemen bitecek
Ve sen yine
Kaybolacaksın sessizce
Beni ''Neden,nasıl,niçin'' le
Başlayan sorularla
Bir başıma bırakarak
Bulutları gözyaşları altında
Ve karşımda
Işıklar altında kalmış bir
İstanbula karşı
Yanlız bırakacaksın
Ve ben yinede
Hayalini değil seni istiyorum
Gelmeyeceğini bile bile....Arsızca...