Hayalin Ve İstanbul Şiiri - Muhammed Aheng

Elif Kafe'de çayımı yudumluyorum
Mis gibi hayallere dalıyorum
Bir seni bir de İstanbul’u düşünüyorum
İstanbul Boğazı’nı seyre dalıyorum
Martılara şiir okuyorum
Dinliyorlar biliyorum
Kanat çırpınışlarından belli
Orhan Veli’den mırıldanıyorum
İstanbul’u dinliyorum sessizce
Dalıp dalıp gidiyorum ipince
Bir solukta içime çekiyorum İstanbul’u
Tarih kokuyor, aşk kokuyor
Tevfik Fikret’e inat
Ter-u taze bir şiir gibi
Yüreklere ilham salıyor
Günbatımının izdüşümünde aksin
Tebessüm ediyor Ahmet Haşim’e
Mesadan adım adım iniyor
Sarayburnu’nda sırra kadem basıyor
Akif’in şefkat elleri semada
Dua dökülen gözlerinde Üsküdar’ı gördüm
Yahya Kemal’in ayak sesleri işitiliyor
Süleymaniye’nin dik yokuşlarında
Perde perde yayılıyor bayram sabahı
Fatih’in kayıkları yalıyor kaldırımları
Surlarda Bizans’ın haykırışları
Can çekişen bir ruhun batışını izliyorum
Yerebatan Sarnıcı Pek gizemli
Topkapı Sarayı mağrur duruyor
Sarayın odalarında fetih çığlıkları
Basamaklarında bir devir batıyor
Ayasofya’da buhran dilim dilim
Gülhane’de tarihi hesaplaşma dakikaları
Çamlıca’nın rakik duruşuna
Bihruz Bey’in elleri deyiyor
Melankolik ruhlar buluşuyor
Mehtabın soluk aldığı tepede
Kavrulmuş yüreklerine kor ateş düşmüş
Kahvelerde atışan aşıkları dinliyorum
Şiir meclislerine varıyorum
Söylenen her söz ahenkli ve derin
Fuzuli’den, Nefi’den nağmelerle kendimden geçiyorum
Her şiirde, en güzel mısrada seni arıyorum
Şiirimsi gözlerin
İstanbul’un tarihinden daha gizemlidir anlıyorum
Çaresizliğin damlaları ellerimi ıslatırken
Sucuların hiç durmayan sesleriyle uyanıyorum
Yanaklarımda bir damla yaş
Önümde hayalin, yanımda İstanbul
Etrafımda mahşeri kalabalık
İçimde kopan bir fırtına
Sensizlik ve martılar
Hayalin masmavi sulara karışıyor
Evet haykırıyorum
Seni de İstanbul’u da çok seviyorum

(Temmuz 2009,Elif Kafe Kadıköy-İstanbul)