Bir hayal kurarken büyürken içindeki acılı olan ben
Seslenişlerde gözyaşını hak eden olmaktan yoruldum
Bitkinlik sarmalıyor her gece bedenimi gözlerim kapanmaz
Uykuya dalmayan bir nidayla başlayan her gecede karamsar
Teslim ettiğim ruhum hayalinin uğraksız sokaklarında
Hep bir sitem var daimi sözde kalan ayrılığa bulanan
Sevmek deyip hissetmek yerine soru cümlesi oluveren
Sendekilere kayıp kalp ölçüsüz his bendeki kavuşması olmayanlar
İç çekiyorum yine hayallerimin kopuk kaldığı noktalarında
Kendi yazdığım senaryoyu her gece yeni bölümlerinde
Finalini hep kuramadığım tek kişilik oyuncu olarak oynadığım
Bendekileri kaleme almak istedikçe silip tozun aldığı
Kıyası kalbim parçaladıkça direncini kaybettiği
Karanlığını boğup geceye yıldız sermek istediğim yokluk
Çokluklar dilencilere dağıttığım yürek fakir umutsuz
Adım, adım sonlarına yaklaştığım hayalin son yazısı ben
Alakası olmayanım gerçeğin hangisi hayal hangisi gerçek karıştırdığım
Bir sağlam yüreği sevdayla sakat bıraktığım kör bıraktığım
Söyle hangisi gerçek direnişler anlamsız mıydı?
Yürek kaçışların tutsağımıydı, yoksa tutsaklığından azledişimi
Zennehar Yılmaz
19.03.2012 08:58:05
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta