HAYALİN GÜCÜ
Kendi yoluna giren bir daha geri dönmüyor…
Hayat onu ilerlediği her adımda başka bir dünyanın büyüleyen diyarlarında kendine yeni görevler yükleyen, bazen acımasız ama önüne çıkan acımasızlıklarla mücadele etmesini öğreten, öğrendikçe gelişen bir yola sürüklemişti. Yeni bir yol…
Geçmişinde yaşadığı yanlışlar, kaybettikleri, enerjisini tüketip kendisini alaşağı eden dışlanmışlık hissi, kaybolan özgüven, fiziksel ve ruhsal buhran yaşamdan koparma noktasına kadar getirdiyse de, hatırı sayılır nitelikte bilgi birikimi ve deneyimleri direnme noktasında ona güçlü sinyaller veriyordu. Yaşamı seviyordu. İnsanı, doğayı, paylaşmayı, dayanışmayı ve hayallerini. Evet hayallerini. Birikmiş ve ulaşılması onun için mutlak olan hayaller. Kendine sözü vardı, “hayallerimi yaşamadan bu hayat bitmeyecek”. Yarınlardaydı hayalleri. Yapması gereken hayalleri için ayağa kalkmalıydı. İçinde koşar adım esen bir heyecan fırtınasıyla, hayallerine ilk adımı geçmişine sünger çekerek başlattı. Önünde duran barikatları yıkıp yeni bir yol açtı. Yeni bir yol… Çetin, engebeli, nerede, ne zaman nasıl bir engelle karşılaşacağı meçhul bir yol. Ama kararlıydı. Yenilgilerini bir öğretmen kabul edip yenilmemeyi amaç edindi kendine. Zamana, sabıra ihtiyacı vardı. Bu yolculuk kalan ömrü boyunca keyfini sürmekten haz duyacağı uzun bir maratondu…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta