Oturdum gün batarken balkondaki sandalyeme
Ve çektim kendimi güneşi gören o en ücra köşeye
Baktım, baktım ve baktım sessizce
Aklımdan geçen her bir düşle
Her bir sözcükle anlattım seni kendime
Dakikalar erirken saatimde
Akşam geldi hoşgeldin dercesine
Oturduğum sandalyem gıcırdarken
Sana uzanıp görmek istediğimi anladım
Bir derin nefes çektim havamdan
Bir yudum aldım çayımdan
Elimde kalem hayalimde sen
Gökyüzüne baka baka çizdim yıldıza benzeyen simanı
Gecede geldi yanıbaşıma hoşbulduk dercesine
Yollarda boşluk bende garip bir sarhoşluk
Senden sebeptir şu yerimde duramayışlık
Her bir sözcükte anlattım seni kendime yine
Ne saatin bir önemi nede başka bir zamanın önemi var bende
Senin için kurulduğum köşemden kalkamaz olmuşum
Bir çiçek koklamış kadar hoş
Çayımla senin dudağın kadar sarhoşum
Gözlerim gözlerine hasret
Öylesine bu balkonda oturmuşta hayal kurmuşum
Kayıt Tarihi : 7.6.2005 16:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Volkan Yoruç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/07/hayalin-gozlerin-dudaklarin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!